Tijdens het verzoeningsdiner kijken de bewoners terug op hun Utopia tijd. Met een goed gevuld bord halen ze de leukste en minder leuke herinneringen op met elkaar. Er wordt hard gelachen en ze vermaken zich prima. Dan neemt Ivan ineens het woord. Hij doet mee aan de Ramadan en vertelt dat hij vindt dat je dan verplicht mensen moet vergeven en eerlijk moet zijn. Je moet zeggen wat je hart wil zeggen. Bij mij zit er geen slot meer op op dit moment vertelt hij verder aan de groep. Na al het gebekvecht met Rienk wil hij weer met een schone lei beginnen en vergeeft Ivan hem voor alles wat hij gezegd en gedaan heeft. Het verzoeningsdiner is verder gezellig verlopen.