Wanneer Sanne naar de brievenbus loopt ziet ze brieven in de brievenbus zitten, die voor haar zijn bestemd. Met tranen in haar ogen loopt ze naar de kippen toe waar ze gaat zitten om tot rust te komen. Voordat ze de brieven opent moet ze al hard huilen. Wanneer ze iets rustiger is geworden, opent ze de brief waarnaar ze weer in tranen uitbarst. Ze ruikt aan de brief en begint met lezen. Lachend en huilend tegelijk leest Sanne de brieven van haar thuisfront door. Nadat ze alles heeft doorlezen loopt ze naar de rest van de groep. Het ruikt naar mijn moeder zegt ze dan vrolijk. Vol trots vertelt ze wat er in de brieven staat. Al snel laat Sanne de brieven lezen aan andere bewoners.