Als Sanne is ontwaakt en zich bij de groep voegt, vraagt ze aan de groep of ze vanmiddag voor iedereen een lekker eitje zal koken. Ze krijgt niet veel reactie van de groep, dus smeert haar beschuitje met jam maar verder. Toch zit haar iets dwars. Wat later uit ze haar frustratie bij Christel. Ze vindt het vervelend dat er nooit iemand iets vraagt wat betreft het eten, iedereen pakt maar gewoon. Zelf vraagt ze altijd of ze iets mag eten of biedt ze aan om iets klaar te maken voor de groep. Dat gebeurt verder niet zucht ze. Ze wil dat er wat meer overlegt gaat worden, voordat het eten straks weer op is. Ook Christel vindt het heel belangrijk dat alles goed verdeeld wordt en iedereen gewoon goed kan eten, op welk moment van de dag dan ook. Zo ben ik opgevoed, gewoon samen alles delen sluit Christel het gesprek af.