Het merendeel van de bewoners is lekker aan het zwemmen en voelt weer een groepsverband, maar Jessie is het zat. Het schijnheilige gedoe, ik kan daar zo slecht tegen mompelt ze. Zij was al langere tijd bezig om de groep bij elkaar te brengen. Nu Mike dit idee tot stand heeft gebracht, voelt dit voor Jessie als een steek in haar rug. Hiske en Christel zien dat Jessie verdrietig is en ze willen haar steunen. Ik hou niet van dit schijnheilige klote gedrag laat Jessie weten. Ik wilde John en Mike bij de groep. En nu omdat zij het willen, moet het wel zo gaan voegt ze eraan toe. Christel en Hiske tonen begrip. Jessie legt uit hoe het voor haar voelt. Boys vs. Girls, daar heb ik alles voor gegeven en daar deden mijn twee beste maatjes niet aan mee. Ondertussen begint ze te huilen. En dan moet ik nu wel voor ze gaan bouwen zegt ze. Ze is ten einde raad. Geloof in jezelf probeert Hiske Jessie op te peppen. Je hebt een groot aandeel geleverd, zodat Mike voor die tafel staat. Ik sta altijd achter jou. Ik ga er mijn best voor doen eindigt ze het gesprek.