Mike is al een tijdje aan het genieten van zijn vakantie maar vandaag heeft hij besloten dat het misschien tijd wordt om aan het werk te gaan. Hij roept daarom de groep bij elkaar voor een belangrijke mededeling. Ik heb mij 24 uur zitten ergeren begint Mike zijn verhaal. Ik wil graag mijn vakantie opgeven en ik wil mij heel graag weer bij de groep voegen gaat hij verder. Dat doet hij echter op één voorwaarde. Hij stelt voor om iedereen zijn of haar kist te laten pakken en weer binnen te laten komen. Ik denk dat we even helemaal opnieuw moeten beginnen gaat hij verder. Dit werkt namelijk echt niet jongens. Laat alles even los en kom zo weer binnen. Het idee van Mike lijkt in goede aarde te vallen, want de groep klapt en juicht. Na het eten gaat iedereen direct zijn of haar kist pakken.
Gerrit is woest als hij Mike zijn plan hoort. Het idee van Mike is om opnieuw de poorten van Utopia 2 binnen te komen om zo letterlijk en figuurlijk een nieuwe start te maken. De bewoners verzamelen allemaal met hun kistjes bij de poort, waar Mike een zelfgemaakte doek heeft gemaakt. Toch zit het Gerrit niet lekker. Het is bullshit zegt hij boos tegen Christel. Hij vindt het niet nodig dat ze met zwarte kisten een toneelstuk moeten spelen. Leg je ego gewoon aan de kant snauwt Christel terug. Zij is van mening dat dit juist kan helpen om de groep weer bij elkaar te krijgen. Wat een mongolen zegt Gerrit nog na. Ook bij Joaquin en Hiske uit hij zijn gevoelens. Die twee vertellen Gerrit dat ze volledig achter hem staan. Wanneer de bewoners bij de poort zijn, komen ze één voor één naar binnen met hun kistje en spelen ze hun entree theatraal na. De bewoners lijken nog vrolijker te zijn dan eerst, behalve Gerrit. Toch doet hij mee met in gedachten dat het snel voorbij is.