Adriaan huilt en Hiske probeert hem te troosten

Adriaan lijkt de laatste dagen niet lekker in zijn vel te zitten. Je bent zo hard voor jezelf zegt Hiske tegen hem. Jij maalt zoveel, dat je op een bepaald moment de werkelijkheid daarin verliest voegt ze eraan toe. Adriaan snikt. Ik kom mezelf hier de hele tijd tegen zegt hij. En vertelt verder dat hij het op dit moment niet veilig is om te zijn wie hij is. Het ligt aan wat de mensen thuis van mij denken zegt Adriaan. Dat is het op dit moment benadrukt hij. En legt uit dat hij niet blij is hoe hij nu is. Niemand heeft mijn tranen ooit gezien, behalve mijn familie gaat hij verder. Dit hoort erbij Adriaan reageert Hiske. Het kan hier eenmaal niet anders benadrukt ze. Hiske adviseert Adriaan om dingen op te gaan pakken waar hij vrolijk van wordt. Ik denk dat het tijd wordt om een schop te geven tegen het vegan zijn en het uitdragen van een betere wereld vervolgt ze. De woorden van haar lijken te werken, want Adriaan omhelst Hiske. Dankjewel man eindigt hij het gesprek.