Gerrit komt bij Jessie om te vragen om een gunst. Jessie is namelijk een goede dichter en schrijft graag een leuke rijm. Wanneer Gerrit Jessie meeneemt naar het bankje vlakbij het water, verplaatsen de twee eerst de bloemen die op het bankje staan. Ze gaan daar rustig zitten en Gerrit vraagt of Jessie hem wil helpen met een gedicht voor Shelley. Jessie begint te stralen. Ze wil al te graag helpen met het schrijven van een gedicht. Is het officieel vraagt Jessie tussen neus en lippen door. Sinds gisteren antwoordt Gerrit ietwat verlegen. En je bent de tweede die het weet voegt hij eraan toe. Jessie voelt zich vereerd. Stiekem wil ze meer weten over het stel en ze vraagt of ze al de liefde hebben bedreven, waarop Gerrit ja knikt. Zelf bluft ze over het feit dat ze het ook al heeft gedaan met Jeffry. Wanneer het tweetal weer terugkomt op het gedicht, begint Gerrit te omschrijven wat hij voor Shelley voelt. Ze is bloedmooi. Ze werkt hard. Ze is lief. Ze is zorgzaam. Ze werkt hard somt hij op. Het is echt een schatje benadrukt hij. Jessie lijkt hier wel wat mee te kunnen. Maar wat zal Shelley ervan vinden?