Sanne, Brenda en Shelley knuffelen elkaar in de caravan. Sanne is aan het huilen en is verdrietig over de groepsverdeling die in Utopia 2 heerst. Kom eens bij je grote zus zegt Shelley troostend. Sanne heeft het gevoel dat er vanaf alle kanten aan haar getrokken wordt en kan dit niet langer verdragen. Ze is van mening dat alle krachten gebundeld moeten worden en dat zij op die manier hun doelen heel simpel kunnen bereiken. Op dit moment wordt dit niet gedaan en komt de groep nergens. Eerder is Sanne aanwezig geweest bij het slaan van de eerste paal van de villa van John en zijn kamp. Sanne heeft met Joaquin besproken dat zij zich misschien wel bij John zijn kamp gaat voegen omdat zij graag wil samenwerken en samen iets moois wil bereiken. Joaquin gaf toen aan dat hij zich niet bij John zijn kamp wilde voegen. Sanne vertelt verder aan Shelley dat zij hierdoor bang is om Joaquin kwijt te raken, terwijl de tranen over haar wangen rollen. Ik wil gewoon doorgaan, wij staan nu stil. Ik ga nergens heen eindigt ze. Heeft Sanne volgens jullie een punt?