Shelley en Gerrit bespreken diep in de nacht het bezoek van Shelley haar familie. Gerrit laat merken dat hij het jammer vindt dat Shelley haar moeder geen hand wilde geven. Ze vertelt dat haar moeder binnenkort wel bijtrekt en zo niet ook goed. Mijn moeder leeft niet mijn leven, hoeveel ik ook van haar houd. Maar tuurlijk deed het me wel wat voegt ze eraan toe. En geeft aan dat zij zich niet meer zal laten beïnvloeden en dat zij heeft geleerd dat zij niet meer te lief voor de mensen om haar heen moet zijn. Ook niet meer tegen mij? vraagt Gerrit. Ja, tegen jou wel fluistert Shelley. De twee praten nog even verder en besluiten dan te gaan slapen. Ze geven elkaar een knuffel en wensen elkaar welterusten.