Gerrit en Manon komen elkaar afgelopen avond bij het kraampje tegen en het gesprek gaat al snel over de naderende nominatieronde. Ik vind de beleving wel spannend zegt Gerrit. Hoe het gaat, wat de uitkomst is… En vertelt verder dat hij in het begin van Utopia 2 dacht dat vijftien maanden erg lang zouden zijn. Maar nu ben ik hier en ik denk die vijftien maanden ga ik wel volmaken. Dat is geen probleem. Het is hoe je ermee omgaat benadrukt hij. Volgens Manon heeft iedereen wel een periode meegemaakt, waarin hij of zij er even doorheen zat. Het is niet niks om hier elke dag te zijn legt ze verder uit. Soms lijkt het alsof ze niet zoveel aan het doen zijn, maar met jezelf gebeurt er enorm veel.  Daar is Gerrit het mee eens. De twee praten verder over diverse gebeurtenissen, zoals de binnenkomst van de camera en de discussies over de financiën. Zal één van de twee morgen genomineerd worden?