Gerrit is een brief aan het schrijven als Shelley bij hem komt zitten. Zit je met iets vraagt ze aan de mannelijke mede bewoner. Vind je het niet leuk dat ik nooit iets voor je organiseer? Of dat je denkt dat het vanuit een kant komt of dat ik niet zeg dat ik van je houd? Gerrit vertelt dat hij dat inderdaad wel een klein beetje voelt, maar hij snapt ook hoe het allemaal met Shelley is gelopen in de mini samenleving. Ik snap dat het voor jou ook lastig is, zegt hij. Je komt natuurlijk net uit een relatie. Shelley zegt dat ze heel veel om hem geeft en dat ze hem een leuke jongen vindt, maar dat ze inderdaad net uit een lange relatie komt. Ik hoop dat je dat echt in je achterhoofd houdt, gaat ze verder. Gerrit vertelt dat hij stapelverliefd is op Shelley. Ik zal er altijd voor blijven strijden benadrukt hij. Gerrit heeft soms wel het gevoel dat Shelley erg makkelijk met de relatie omspringt. Vorige keer zei je, nou dan ben ik er klaar mee legt hij aan haar uit. Dat soort dingen blijven mij wel bij. De twee praten verder over hun discussies, hun irritaties en hun gevoelens. Uiteindelijk lijkt alle onduidelijkheid uit de wereld te zijn.