Soms kijk je me echt met zo’n blik aan alsof je me irritant vindt begint Hiske het gesprek wanneer ze samen met Christel aan tafel zit. Ik heb een gevoel alsof je me niet kan luchten voegt ze eraan toe. Christel knikt. Het gaat er meer om dat ik soms ruimte nodig heb en dat energie kost antwoordt ze kalm. Hiske legt vervolgens uit dat ze merkt dat Christel haar aan de kant duwt en de dingen die ze eigenlijk samendoen nu alleen oppakt. Jij ontwijkt mij zegt ze. Christel antwoordt dat het niet ontwijken is maar het haar meer om snelheid gaat. Maar we zitten nooit meer relaxed samen om eens taken te bespreken gaat Hiske verder. Je betrekt me niet meer bij dingen en dat merk ik aan alles benadrukt ze. Christel antwoordt dat ze dit wel probeert maar dit soms niet altijd lukt. Misschien moeten we elkaar even de ruimte geven zegt ze uiteindelijk. Zal het uiteindelijk weer goed komen tussen de twee?