Shelley is haar dag begonnen met een aanvaring met Adriaan over het opruimen van de Utopia 2 markt. Al snel blijkt het dat dit niet de enige aanvaring is die Shelley te wachten staat. Wie ben jij om te zeggen wacht maar tot iedereen eruit is om te helpen zegt John geïrriteerd tegen haar. Waarom niet? Moet Adriaan dat dan alleen gaan doen? schiet Shelley in de verdediging. John vindt dat Shelley zich er niet mee hoeft te bemoeien omdat het Adriaan zijn eigen beslissing is om alvast te beginnen met opruimen. Jij bent zo’n zeikerd… jij moet er weer iets over zeggen tegen hem gaat John verder. Tuurlijk moet ik er wat over zeggen. Hij lijkt wel gek om het alleen te gaan doen antwoordt Shelley. Ze vindt dat ze precies hetzelfde zegt als John en dat hij daarom nu boos wordt op haar zonder goede reden. John wil er op zijn beurt niets meer van horen en gooit daarom de deur van zijn huisje dicht voor de neus van Shelley. Dag mevrouw, oprotten klinkt het vanuit het huisje. Dag John, kan je niet nog even een uurtje gaan slapen? zegt Shelley terwijl ze John achterlaat in zijn huisje.