Terwijl Mike afgelopen avond bezig is met het maken van een kampvuur, praat hij met John over het leven in Utopia 2. Samen kijken ze over het terrein. Wij hebben wel Utopia uit de grond getrokken zegt John tegen Mike. We hebben wel wat neergezet voegt hij eraan toe. Daar is Mike het mee eens. Genoeg zegt hij. John is wel van mening dat als hij allemaal dezelfde huisjes had gebouwd, het een betere uitstraling zou hebben. Het is net een doodskist gaat John verder over een van de huisjes. Ik vind het een doorn in het oog benadrukt hij. Mike zegt dat er nu niet veel meer aan te doen is. De twee praten daarna verder over het begin van Utopia 2. John vertelt dat hij er op een gegeven moment erg doorheen zat en dat de groep geen besef heeft gehad wat er met hem aan de hand was. Ik denk dat we beiden van geluk mogen spreken dat we zo’n goede klik hebben gaat John verder. Anders was het heel anders geweest. Ik ben echt een rat wat dat betreft. Als ik alleen sta, dan bijt ik overal doorheen. De twee praten verder over het gedrag van de groep. Wat je doet, is eigenlijk zelden of nooit goed zegt John Mits je een groep hebt die je steunt. Die steun heb ik bij sommigen best wel gemist. Heel erg zelfs vervolgt hij. De twee praten nog even veder, maar ze stoppen als Merel en Brenda zich bij het kampvuur voegen. Kun jij je vinden in de woorden van John?