Mike is vandaag lekker aan het bouwen in Utopia 2. Terwijl hij druk bezig is valt er een brief in de brievenbus. Christel loopt naar de bus en ze vist er een brief uit. Zonder iets te zeggen loopt ze naar Mike toe. Het is een witte zegt Christel als ze bij haar mede bewoner is aangekomen. Niet goed voegt ze eraan toe. Mike opent snel zijn post en hij leest wat er geschreven staat. Mijn oma is overleden zegt hij zachtjes. Onverwachts voegt hij eraan toe. Mike is erg ontdaan door het nieuws. Jezus zegt hij. G*dverdomme. Ondertussen proberen Adriaan en Christel hem te troosten. Gecondoleerd zeggen de twee. Adriaan stelt meteen voor om een bak koffie voor zijn mede bewoner te zetten. Ondertussen lijkt Mike emotioneel te worden. Ik ga het de groep straks wel vertellen zegt hij. En omhelst Christel en zondert zich met zijn brief af in zijn huisje.
Nadat Mike zich even heeft afgezonderd, besluit hij om de groep bij elkaar te roepen. Die hebben inmiddels al vernomen dat er iets aan de hand is maar ze weten niet precies wat. Als iedereen zich voor de caravan heeft verzameld, vertelt Mike dat zijn oma is overleden. De groep deelt zijn condoleances. Mike laat weten dat hij zijn oma niet veel meer zag. Maar het blijft toch je oma zegt hij ontdaan. Ik ben in shock. Hij hoopt dat de groep begrijpt dat hij af en toe wat stil kan zijn. Nadat Mike het nieuws heeft gedeeld, komen Shelley en Lotus hem knuffelen. Als we iets voor je kunnen doen… zegt Joaquin. Samen met nog een aantal bewoners praat Mike nog even verder in de caravan.