Mike vindt Utopia 2 geen samenleving maar een ik leving

Hiske en Christel zitten in de caravan wanneer Mike komt binnenlopen. Er wordt zojuist gezegd dat we als groep hebben bepaald dat de drie musketiers de telefoon en laptop niet meer mogen gebruiken begint Mike. Dat is echt niet waar voegt hij eraan toe. Christel voelt echter wel iets voor het idee. Als ze zich willen afsluiten van de bv, vind ik dat ze daarvoor mogen betalen zegt  ze stellig. Mike schudt zijn hoofd. Ik doe daar gewoon niet aan mee gaat hij fel verder. En legt uit dat de musketiers nog steeds een aandeel zijn van de bv maar zich enkel financieel hebben afgesloten omdat ze de groep niet meer vertrouwen. De telefoon, laptop en koelkast moeten er gewoon staan voor iedereen op het terrein en ik ga niet in een subgroepje tegen de mannen werken. Christel is het daar niet mee eens. En ze legt uit dat wanneer iemand zich van de groep distantieert er bepaalde consequenties aan verbonden zijn. Maar ik doe daar niet aan mee vervolgt Mike. Volgens hem is het kinderachtig gedoe en slaat het nergens op om voor de gehele groep te spreken. Als hen dingen wordt ontdaan, gaan ze rare dingen doen vervolgt hij. Het is actie-reactie. Volgens hem leven ze niet in een samenleving, maar een ik-leving. En wat maakt jou dan anders dan de rest vraagt Christel. Mike legt uit dat hij eraan zit te denken om ook maar eens voor zichzelf te kiezen. Ik ben niet bezig met persoonlijke verrijking. Hoe zal dit aflopen?