Jessie en Mike lopen over het terrein en Jessie vertelt dat ze haar moeder zo mist. Maar gaan we nou nog vijftien maanden lopen janken of gaan we er iets moois van maken? reageert Mike. Hij legt haar uit dat hij haar anders in de vijver zal gooien. Jessie lacht,  ik ga er iets moois van maken benadrukt ze. Hiermee lijkt Mike echter nog overtuigd want snel tilt hij haar ondersteboven en loopt hij richting de vijver. Nee Mike gilt Jessie. Ik grijp je in je zak voegt ze eraan toe. Uiteindelijk stopt Mike en zet hij haar weer op haar voeten. En, wat ga jij vandaag doen? vraagt Jessie opgelucht. Mike grapt dat hij gaat bouwen en onder andere aan Jessie bouwt. Hij legt uit dat hij graag een kleine bijdrage zou willen leveren aan haar geluk en dat het hartstikke mooi zou zijn als dit hem zou lukken. Jessie glimlacht en ze spreekt met hem af dat ze de komende tijd lachend tegemoet zal gaan. Zal Jessie zijn opgevrolijkt?