Lotus zit afgelopen avond in de silo wanneer Jessie komt binnengelopen. Ik heb echt geen hekel aan je begint Lotus het gesprek. Je hebt een visie maar daarmee kan je mij wel heel erg op de huid zitten voegt ze eraan toe. Jessie knikt en geeft aan er wel last van te hebben. Ik merk het en het is niet de manier waarop ik wil dat we met elkaar omgaan want volgens mij ben je echt een toffe chick. Jessie vertelt verder dat hij zich heeft voorgenomen om gas terug te nemen en niet meer dagelijks veranderingen te opperen. Lotus knikt en legt uit dat ze ook niet wil dat de andere bewoners merken dat er een negatieve sfeer om hen heen hangt. Ik wil dat we met zijn allen gezellig Oud en Nieuw tegemoet gaan en gezamenlijk door één deur kunnen benadrukt hij. Lotus verzekert dat ze geen hekel aan Jessie heeft maar zich eraan irriteert dat hij iets te zwaar zijn mening door wil drukken. Hij begrijpt haar maar legt uit dat hij zag dat het niet goed ging met de bv. Er was geen structuur en geen visie. Daarbij geeft hij toe het lastig te vinden zich niet met de financiën te bemoeien als er vaak telfouten worden gemaakt. Ik wil echter niet het idee geven dat ik taken van iedereen over wil nemen vervolgt hij. Lotus begrijpt hem maar geeft aan het zelf te hebben losgelaten. Het is duidelijk dat het niet goed gaat met de bv maar ik wil me wat meer op positiviteit richten. Hoe gaan we dit soort irritaties voorkomen vraagt Jessie uiteindelijk. Door meer te praten antwoordt Lotus. Ze legt uit dat ze elkaar wat meer de ruimte moeten geven. Ik jou, in jouw visie. En jij mij, want je kunt meteen aan mij zien wat ik van iets vind. Jessie knikt. Fijn. Gelukkig eindigt hij. Hoe lang zal dit goed blijven gaan?