Franny loopt snikkend over het terrein in de richting van de caravan. Lotus, kunnen we even kletsen, zegt ze huilend. Ik zit er even doorheen. Lotus knuffelt haar mede bewoner direct en Franny vertelt dat ze niet weet waarom ze niet lekker in haar vel zit. Ben je niet bang voor morgen?,  vraagt Lotus. Ze doelt hiermee op het aankomende bezoek van haar mede bewoner. Misschien ook wel een beetje, reageert Franny met tranen in haar ogen. De twee lopen terug naar hun huisje. Het is even teveel, zegt Franny. Dat kan volgens Lotus wel kloppen. Het is ook druk, legt ze uit. Franny vertelt dat ze niet weet wat het is, maar ze voelt zich even niet lekker in haar vel zitten. Ik wil dingen doen, maar ik heb het gevoel dat ik niet verder kom, zegt ze. Lotus schenkt een glaasje drinken voor haar in en Franny lijkt te kalmeren. Even later loopt ook Shelley het huisje binnen om Franny een dikke knuffel te geven. De drie praten verder en uiteindelijk verschijnt er weer een lach op haar gezicht.