Tijdens de interventie waren veel bewoners het erover eens dat Jessie de inwoners teveel op de huid zit. Gerrit brengt na dit overleg Jessie op de hoogte. Ik kan dat wel beamen zegt Gerrit. Hij vertelt dat de bewoners de laatste maanden op een lage of gemiddelde frequentie hebben gewerkt. Jij legt opdrachten neer en dat kunnen sommige mensen gewoon niet handelen. Dat vinden ze lastig. Ze kunnen geen keuzes maken. Daar krijgen mensen dan ook weer errors door voegt hij eraan toe. Jessie vindt op zijn beurt dat uiteindelijk elk verhaal wordt omgedraaid. Het is totaal van de zotte benadrukt hij. Gerrit zegt vervolgens dat de bewoners vaak dingen opkroppen en het niet naar iemand uiten als ze het ergens niet mee eens zijn. Omdat iemand niet goed om kan gaan met de situatie, wordt het opgekropt en komt er een emotie naar buiten gaat Jessie verder. Vervolgens is het mijn schuld omdat diegene niet goed met zijn emoties om kan gaan. Dat is toch te zot voor woorden? Dan wordt de schuld bij mij neergelegd, omdat iemand niet bekwaam is om met zijn emoties om te gaan. En zegt dat hij gelijk naar mensen toe stapt en dat hij de bewoners soms om de oren geeft. Omdat ik denk dat ze er anders niet van leren legt hij verder uit. Misschien is dat niet altijd de beste manier maar het is wel met de juiste bedoelingen verzekert hij. Of gaat Jessie zijn aanpak nog veranderen?