Gerrit loopt over het Utopia 2 terrein wanneer Shelley aan komt lopen. We moeten echt even praten begint Shelley. Nu even niet antwoordt Gerrit. Toch laat Shelley het hier niet bij zitten. En vertelt dat ze eergisteren aannames heeft gemaakt op basis van het feit dat Timothy en Joaquin hard tegen haar tekeer gingen. Jij stond erbij als een boom en deed niets voegt ze eraan toe. Gerrit haalt zijn schouders op. Dat kun jij vinden. Shelley vervolgt dat de connectie met de mannen steeds minder was en ze daardoor dacht dat de musketiers op haar gingen stemmen. Daar baseerde ik mijn stemmen op, omdat jullie mij soms echt niet respecteren. En voegt eraan toe dat ze het ook niet leuk vond dat Gerrit samen met Joaquin plannen voor de toekomst maakte waar zij naast zat. Ik denk dat je te veel zelfmedelijden hebt zegt Gerrit op zijn beurt. Het interesseert me niet wat er in jou omgaat benadrukt hij. Dan is het even stil. Ga je nu echt zo kinderachtig lopen doen? vraagt Shelley. En legt uit dat Gerrit gisteren nog vertelde dat ze het moest aangeven wanneer ze een uitleg kon geven. Je hebt me niet respectvol behandeld. Gerrit schudt zijn hoofd. Je hebt een ziek brein benadrukt hij. En vervolgt dat ze naar zijn mening niet kan communiceren. Je praat altijd door me heen en denkt alleen aan wat jij denkt en voelt. Gerrit vindt het vreemd dat ze wilde wachten tot de nominaties met het geven van haar stemmen. Hoe wilde je dan deze week nog met me omgaan? Shelley zucht en vertelt dat de twee elkaar in haar ogen toch nooit zien. Het is het beste als een van ons gewoon weggaat eindigt ze. Hoe gaat dit aflopen?