Jessie, Mike en Lotus belanden in een discussie

Mike, Jessie en Lotus zitten in de silo wanneer de vergaderingen ter sprake komen. Je hoeft er niet altijd bij te zijn, maar het is wel goed om de belangrijke mededelingen mee te krijgen begint Jessie. Mike knikt maar zegt wel dat de groep in takken is verdeeld. Het idee is wel dat er nog steeds een keer in de week bij elkaar gekomen wordt gaat Jessie verder. En legt uit dat het eigenlijk de bedoeling was om dit vandaag rond 11 uur te doen maar dit niet kon vanwege het bezoek van de terminaal zieke vrouw. Ik stel dan ook voor om het morgen te doen. Lotus is het hier niet mee eens en wil het samenzijn verschuiven naar volgende week. Ik voel me niet genoodzaakt om erbij te zijn voegt ze eraan toe. Mike laat verder weten dat hij het idee heeft dat mensen altijd weglopen in het geval er problemen zijn. Waarom zal ik dan bij een vergadering zitten? Volgens hem wordt er nooit over oplossingen nagedacht. Lotus zegt daarna dat is voorgesteld dat er drie verschillende sectoren zullen komen, waarna de hoofden bij elkaar zullen komen om te vergaderen. Laten we dat plan dan doorvoeren in plaats van wat anders. Jessie knikt maar vertelt dat het ook de bedoeling is om nog steeds een keer in de week met zijn allen bij elkaar te komen. Wellicht is dit niet helemaal goed overgekomen benadrukt hij. Lotus vertelt dat ze alleen bij de vergadering wil zitten in het geval deze interessant is. Daarbij wil ik met de financiën bijvoorbeeld niets te maken hebben. Ik doe gewoon wat er van mij wordt verwacht en daar heb ik geen vergadering voor nodig. Wat later begint ze over het feit dat Jessie en Adriaan hebben beweerd dat de overlevingsfase voorbij is. We zitten nog steeds buiten de afwas te doen en in een dixie te douchen. We zitten nog steeds zwaar in die fase. Nu mengt ook Adriaan zich in het gesprek. We hebben alles wat de buitenwereld heeft, dus het is wel degelijk voorbij benadrukt hij. En vertelt dat ze een warme douche hebben en een koelkast met genoeg voedsel. Jessie is het met hem eens. We kunnen zelfs eten weggooien terwijl we nog steeds genoeg hebben. Hoe gaat deze discussie eindigen?