Christel loopt over het terrein wanneer Jessie aan komt lopen met een print in zijn hand. Chris, ik denk dat we even iedereen bij elkaar moeten roepen. We hebben een e-mail. De mannelijke bewoner begint direct te lezen. Lieve bewoners, ik ben Dave en ik ben dakloos. Ik zag jullie oproep en zou heel graag bij jullie willen slapen. Ik hoop dat ik ook nog wat zou kunnen eten. Tot straks. Christel begint meteen te lachen. Wat vet. Dan moeten we wel de tent klaar gaan maken. De twee besluiten direct naar de Mongoolse tent te lopen.
We hebben vanavond bezoek van een dakloze, zegt Jessie wanneer hij de tent binnenstapt. Hij komt hier slapen. Christel knikt en vertelt dat ze de tent klaar moeten maken. Oké, zegt Gerrit. Leuk. Uiteindelijk wordt besloten dat Jens voor het eten zorgt en Gerrit en Shelley de tent opknappen.

Even later is dakloze Dave op het terrein gearriveerd om een nachtje in de mini samenleving door te brengen. Merel staat hem al op te wachten. Leuk dat je er bent, zegt de vrouwelijke bewoonster. Welkom in Utopia 2.  Het tweetal begint te wandelen wanneer Jessie aan komt lopen. Jij bent degene die dit regelt, toch?, vraagt Dave. Supertof.  Jessie knikt en vertelt dat ze al van alles voor de man hebben voorbereid. Ik laat het allemaal op me afkomen, zegt Dave. Een van mijn dromen komt vanavond uit, in een tent slapen. Jessie grinnikt en neemt de man mee naar de Mongoolse tent. Even later gaan ze naar de silo waar ook een aantal andere bewoners bij hen komen zitten. Dave begint te vertellen en de groep is één en al oor. Hoe zal de avond verlopen?