Jessie zit op een bankje wanneer Shelley aan komt lopen. Heb jij gisteren ook een gesprek gehad met Gerrit en Timothy? vraagt Shelley aan haar mede bewoner. Om ze bij elkaar te brengen? Jessie laat weten dat ze geen beste vrienden meer gaan worden. Dat hoeft ook niet antwoordt Shelley. En legt uit dat de mannen beiden de trots zijn om naar elkaar toe te stappen. Misschien kunnen wij ze op een of andere manier bij elkaar brengen. Het moet opgelost worden benadrukt ze. Jessie is het met haar eens. Anders blijft er frustratie bestaan vervolgt hij. En neemt zich voor om met Gerrit te praten.
Wat later loopt Gerrit over het terrein wanneer Jessie aan komt lopen. Hé, heb je nog met Timothy gesproken? vraagt hij. Gerrit schudt zijn hoofd. Nee, heb ik geen zin in voegt hij eraan toe. Jessie legt uit dat het wel belangrijk is om zijn frustraties uit te spreken. Ja zegt Gerrit. Ik heb er niet echt meer een gevoel bij. Ik heb niks met die jongen, alleen staan zijn spullen nog in de tent. En vertelt verder dat Timothy hem nooit gelijk zal geven, waardoor hij al weet hoe het gesprek gaat lopen. Als ik je advies mag geven, zou ik wel echt even met hem praten zegt Jessie. En dan zal ik hem ook vriendelijk verzoeken om zijn spullen te pakken gaat hij verder. En voegt eraan toe dat hij beter zijn gevoelens kan uiten in plaats van hem zomaar eruit te gooien. Zorg dat je de eerste bent die op de ander afstapt, zeg ik altijd. Gerrit knikt, maar zegt er niet zo veel voor te voelen. Hoe zal dit aflopen?