Afgelopen avond ging het er rustig aan toe in Utopia 2. Jessie, Christel en Hiske hebben gemediteerd waarna Jessie naar bed is gegaan. Hiske en Christel blijven achter in hun huisje en kletsen na. Hiske is van plan om komende zomer weer in een hangmat buiten te gaan liggen. Ook Christel ziet dit plan wel zitten. Ondertussen hebben Gerrit, Jens en Shelley een gesprek over Truus de paspop. Ik dacht dat jullie wel op date zouden kunnen zegt Shelley. Jens begint te lachen. Ik heb wel interesse in haar maar ze lijkt me erg kort van stof voegt hij er aan het einde v an het gesprek aan toe.

Nog wat later zit Christel op het toilet als Mike eraan komt lopen. Zit je te poepen? roept hij. Ik heb zo’n buikpijn voegt hij eraan toe. Christel reageert vaag, waardoor Mike spontaan besluit zijn boormachine aan te zetten. Mike, niet doen! Ik wil er niet uit schreeuwt Christel vervolgens. Mike lacht en laat weten dat hij gigantisch veel pijn in zijn buik heeft. Misschien kan je er even naar kijken voegt hij eraan toe. Christel begint te lachen en zegt dat ze niet weet wat hij bedoelt. Wat zit je nou te lachen? Ik heb alles al geprobeerd reageert Mike kreunend. Ik meen het serieus en jij blijft maar zitten gaat hij verder. Wat later komt Christel naar buiten. Is het echt vraagt ze licht geschrokken. Mike knikt en vraagt of ze er anders even naar kan kijken. Doe jij mijn vest maar open, het doet echt zeer. Christel begint vervolgens in de zakken van haar mede bewoner te voelen en realiseert zich dan wat hij probeert te doen. Post zegt ze lachend en valt hem direct in de armen. Wat leuk, ik had al zo’n vaag vermoeden dat er iets was gaat ze verder. En besluit direct naar haar huisje te gaan om de brieven te lezen. Nou, ben ik spontaan van mijn buikpijn af lacht Mike nog.De avond van Christel kan niet meer stuk. Wat zal de rest van de avond en deze nieuwe dag brengen?