Gerrit en Mylène zitten op een bankje op het terrein, wanneer de mannelijke bewoner over Jens begint. Dus, verliefd?, vraagt Gerrit. De vrouwelijke bewoonster knikt. Ik vind het in eerste instantie niet erg, zegt de mannelijke bewoner. Dus het is prima. Maar waarom heb je besloten om het gisteren te vertellen? Mylène legt uit dat ze het gisteren met Jens erover heeft gehad en ze dachten dat het niet fijn was als hij het van anderen zou horen. Hoe had je verwacht dat ik zou reageren?, vraagt Gerrit. De vrouwelijke bewoonster haalt haar schouders op. Ik vind dat moeilijk te peilen,  reageert ze. Ik kon een boze reactie verwachten, een nuchtere reactie.. Gerrit knikt en hij legt uit dat hij het er nog even kort over wilde hebben. Maar er is nog een puntje waar ik op wil komen, zegt Gerrit even later. Mylène knikt en ze voelt het onderwerp al aankomen. Shelley, zegt Gerrit. De mannelijke bewoner legt uit dat hij het een naaistreek vond dat zij en Jens gisteren drie stemmen op haar hebben gezet. Ik vind het heftig dat je zoveel stemmen op iemand zet voor een akkefietje wat op de dag zelf is gebeurd, zegt Gerrit. Mylène is het met hem eens en ze legt uit dat zij en Jens hebben gehandeld uit emotie. Ik wilde laten zien dat ik niet met me laat sollen, maar toch was het wel te heftig,  legt ze uit. De mannelijke bewoner knikt en hij vertelt dat hij het hen niet vergeeft in het geval Shelley maandag de mini samenleving verlaat. Jullie hebben iemand in een onzekere positie gezet, terwijl diegene dat niet verdient, zegt Gerrit. Ik houd niet van zulke gekke acties. Mylène begrijpt hem en ze vertelt dat ze nog van plan is om met de visumhouders te gaan praten. Ik geef je daar gelijk in, absoluut,  zegt ze.