Jessie loopt over het Utopia 2 terrein wanneer Gerrit aan komt lopen. Al snel gaat het gesprek over hun eerdere discussie. Ben je gepikeerd vraagt Jessie. Gerrit schudt zijn hoofd en legt uit dat hij de manier waarop Jessie naast hem zat toen hij achter de computer zat niet fijn vond. Ik zat te wachten tot ik erop kon om de plinten voor de tattoo shop te bestellen legt Jessie uit. Ik zit er toch niet om je te controleren benadrukt hij. En voegt eraan toe dat ze hadden afgesproken om geen smartphone te bestellen maar hij vervolgens met de mededeling komt dat ze er een via een combideal kunnen krijgen en later een variant van meer dan 400 euro wil kopen. Zie je het echt als toegevoegde waarde? Gerrit knikt maar zegt dat Jessie het dan op zo’n manier moet zeggen in plaats van alleen maar negatieve vragen te stellen. Het is gewoon f*cking irritant benadrukt hij. Jessie schudt zijn hoofd en legt uit dat hij de vragen stelde, zodat Gerrit uit kon leggen waarom hij een duurder exemplaar wilde. Het kwam nu op mij over alsof het gehele budget moest worden uitgegeven. Persoonlijk denk ik dat een telefoon niet veel toegevoegde waarde heeft zegt Jessie wat later. Oké, dan doen we het niet antwoordt Gerrit. Dit is kinderachtig zegt Jessie. Dan krijg je niet wat je wilt en dan hoeft het niet meer. Het is even stil tot Gerrit begint te praten. Joh, mij interesseert het niet meer of die smartphone er komt of niet. En legt uit dat hij allang blij is als de tweede computer er zo snel mogelijk kan komen. Dan kunnen we wat sneller vooruit en raken mensen weer gemotiveerd. En vervolgt dat hij alleen dacht dat het een mooi moment was om ook een smartphone erbij te pakken. Dat snap ik zegt Jessie. Maar het kan ook eenvoudiger eindigt hij.