Shelley zit bij Franny in het huisje wanneer Merel aanklopt. Shel, kom eens zegt Merel vrolijk. Hierop maakt Shelley de deur open en ziet de brieven in haar handen. Heb ik post? vraagt Shelley blij. Heb ik f*cking post? Ze begint te juichen en rent direct naar het huisje om de brieven te openen. Oh jongens, you make my day benadrukt ze. Wat later zit Shelley op bed de brieven te lezen. De glimlach op haar gezicht maakt echter al snel plaats voor tranen. Oh mijn God.. zegt ze huilend. Dat meen je niet.

Uiteindelijk komt Gerrit binnen lopen. Wat is er allemaal aan de hand? vraagt hij. Ik heb echt k*tpost gehad antwoordt Shelley huilend. En legt verder uit dat het onder andere over haar ex gaat, Gerrit en haar nichtje die gaat trouwen. Mijn moeder wil niet eens meer komen. Hierop slaat Gerrit zijn armen om haar heen. Even rustig worden zegt hij. Laat het even bezinken voegt hij eraan toe. Wat moet ik hier nou mee? zegt Shelley wat later tussen het huilen door. Gerrit legt uit dat Shelley haar eigen keuzes moet maken en het belangrijk is dat haar familie achter haar staat. Het lijkt wel alsof je alles moet doen waar zij 100 procent achterstaan. Maar doe je een keer iets wat niet in hun straatje ligt, dan dreigen ze direct dat ze niet meer komen. En benadrukt dat hij het erg jammer vindt dat de familie van Shelley niet achter haar staat. Ik schrik hier wel van en ik vind het echt rot voor je eindigt hij. Gaat alles nog goed komen?