Andrea en Erik staan afgelopen avond op het plateau wanneer Christel ter sprake komt. Vind jij dat ik naar haar toe moet? vraagt Andrea. Erik schudt zijn hoofd. Ik vind haar een beetje moeilijk doen voegt hij eraan toe. Andrea knikt en legt uit dat de stoelen niet lijken op Christels schilderijen. Ik vind het onzin antwoordt Erik. Maar zij denkt er anders over. Erik gaat verder dat het niet zo erg is als Andrea denkt maar het alleen even botst tussen de twee. Andrea laat weten dat Christel haar heeft gevraagd om haar ruimte te geven en ze dat nu ook doet. Ik ben bovendien te koppig om erheen te gaan. Ze dacht dat we met zijn drieën een zaakje waren gestart zegt Andrea wat later. Maar iedereen weet dat ik in mijn eentje stoelen wilde maken. Ze legt uit dat Christel een keer graffiti op een meubel heeft gespoten, maar ze het voor de rest zelf wil gaan doen. Als ze wil helpen, is dat prima. Maar ik heb er geen een keer gezien toen ik deze stoel in elkaar aan het zetten was. Erik knikt en legt uit dat hij Christel nooit heeft zien zagen. Ik vind het een lastige situatie eindigt Andrea. Hoe zal dit aflopen?