Hiske en Adriaan lopen afgelopen avond over het terrein wanneer de Meerspelen ter sprake komen. Je houding vond ik echt jammer begint Hiske. Volgens haar heeft Adriaan hem voor het blok gezet en in de maling genomen. Adriaan is het hier niet mee eens. Ik heb je van tevoren gevraagd of de puntentelling een wassen neus waren, waarop jij zei dat dit niet zo was. Uiteindelijk bleek dit wel het geval te zijn. Hiske legt vervolgens uit dat ze altijd rekening houdt met hem en ze hem altijd helpt. Ik zal je ook nooit voor schut zetten waar de hele groep bij zit. Maar jij zet mij en public voor schut benadrukt ze. Adriaan zucht. Ja, dat zou kunnen geeft hij toe. Maar ik vind het raar dat je nu ineens dertig punten kon halen, dat rijmt niet in mijn hoofd. Hiske laat weten dat ze niet met zijn allen de finale in konden gaan in het geval enkel twee mensen nog kans hadden om te kunnen winnen. Iedereen moet een kans maken. Ik heb een fout gemaakt zegt Adriaan wat later. Het was niet netjes van me voegt hij eraan toe. Hiske zegt dat ze er van baalde en de Meerspelen belangrijk voor haar waren. Hierop schieten de tranen in haar ogen. Ik had dit niet mogen doen zegt Adriaan. Mijn welgemeende excuses. Hiermee lijken de spanningen uit de lucht te zijn.