Gisteren heeft Christel tweemaal slecht nieuws gehad. Naast dat ze in de gevarenzone terecht is gekomen, heeft ze ook een brief van het thuisfront gekregen. In de brief stond dat Christel haar vader is overleden. Nu een dag later luidt Christel de bel. Ze roept de groep bij elkaar. Wanneer iedereen in de silo is aangekomen, begint Christel haar verhaal. Ze begint wat tranen te laten. Ik moet het wel een plekje geven zegt ze wanneer ze het heeft over haar overleden vader. Christel begint zachter te praten en vraagt met tranen in haar ogen. Kan m’n familie vrijdag komen? Nu barst ze helemaal in huilen uit.  De reacties van haar mede bewoners zijn positief. Van mij mogen ze elke dag komen zegt Adriaan om haar gerust te stellen. Ook anderen steunen Christel. Het voelt gewoon niet fijn dat m’n zus alleen is en het niet kan delen gaat Christel verder. Uiteindelijk deelt ze nog een laatste boodschap. Denk aan je ouders. Wees er zuinig op eindigt ze.