Jessie voelt zich in de steek gelaten door de groep

Jessie heeft ontdekt dat er van de bv is gedronken en daar is hij op zijn zachtst gezegd niet blij mee. Nadat hij afgelopen avond Maikel en een aantal andere bewoners heeft aangesproken, gaat Jessie ten rade bij Merel. Jij gaat dus helpen om te voorkomen dat dit soort situaties met drank voorkomen? begint Jessie. Ja antwoordt Merel. Ja beloofd vraagt Jessie door. Ja beloofd reageert Merel. Weet je wat het is? Jij kan ook naar redelijkheid inschatten of iets van de bv is om op te drinken of niet. Ik ben echt niet de enige waarbij alle alarmbellen moeten gaan rinkelen gaat Jessie verder. Merel is het eens met Jessie. Samen lopen de twee even later over het Utopia 2 terrein en de twee stoppen bij de tuin. Merel slaat haar armen om Jessie heen. Ik voel me dan op dat soort momenten zo in de steek gelaten geeft Jessie toe. Sorry zegt Merel op haar beurt. Het voelt voor mij alsof ik voorop loop in de oorlog en dan uiteindelijk achter je kijken als je tegenover je strijders van de tegenstander hebt. En dan achter je kijken en iedereen is weg legt Jessie uit. Merel lacht, nu moet je echt kappen benadrukt ze. Ik zweer het je. Zo komt het bij mij over. Ik ben hier om met zijn allen te strijden voor een mooier en beter Utopia 2. Ik voel me vreselijk in de steek gelaten vertelt Jessie dan. Hij lijkt sarcastisch en hij lijkt zijn glimlach te onderdrukken. Merel kan ondertussen niet stoppen met lachen. Lach maar, ik kan er wel om janken eindigt Jessie het gesprek.