Afgelopen avond na het avondeten zochten Hiske en Shelley een rustig plekje op. De twee oefenen hun toneelstuk, die ze later in de avond voor de bewoners op zullen voeren. In het toneelstuk speelt Shelley een moeder, die haar kind terug wil. Ze heeft namelijk in de gevangenis gezeten, waardoor haar zoontje noodgedwongen door Eva (Hiske) opgevangen moest worden. Als Shelley en Hiske het toneelstuk vanbinnen en vanbuiten kennen, luidt Shelley de bel om de bewoners te verzamelen. Enthousiast wacht ze op de andere bewoners, maar die laten lang op zich wachten. Jeetje jongens, zegt Shelley geïrriteerd. Als de meeste bewoners zich hebben verzameld, spreekt Shelley haar toeschouwers toe. Dankjewel dat jullie allemaal zijn gekomen, zegt ze. Shelley legt uit dat ze vandaag een deel van een scène gaat spelen. Het laatste stukje is nog een verrassing, vertelt Shelley. Niet veel later start het toneelstuk en de bewoners kijken aandachtig toe. Blijf bij hem uit de buurt, want anders bel ik de politie en dan ben jij heel ver van huis, briest Hiske. Ze draait zich om en Shelley grijpt haar keel. Waag het niet!, roept ze. Met deze woorden is het toneelstuk ten einde en de bewoners klappen. Goed gedaan ladies! roept Alexandra enthousiast. Heel vet, zegt Mylène. De bewoners zijn erg benieuwd naar het einde. Hoe zal het verhaal aflopen?