Merel en Franny zijn bezig met het maken van een inloopkast in hun huisje. Dit lijkt flinke kritiek van de groep te krijgen en Brandon besluit om Franny aan te spreken. Hij vindt dat Franny een rol aanneemt tegenover de groep door te zeggen dat de kritiek van de groep haar niets doet. Af en toe je fouten toegeven is echt niet erg zegt hij. Ik heb ook fouten gemaakt benadrukt hij. Franny vertelt vervolgens dat ze nu niets meer aan de inloopkast kan doen. Het bed is er al uit zegt ze. Klaar. Als Merel even later het huisje in komt lopen, vertrekt Brandon samen met haar. Terwijl de twee in gesprek zijn over de inloopkast, loopt Franny huilend over het terrein. Brandon besluit om haar te troosten. Het is nooit goed huilt Franny. Brandon slaat vervolgens een arm om haar heen. Het is niet om je aan te vallen, maar ik probeer je wel op een redelijke manier het in te laten zien gaat Brandon verder. Dat snapt Franny. De twee lopen daarna naar het huisje en ook Jordie komt erbij staan. De twee troosten Franny en het lijkt te helpen. Er verschijnt een kleine glimlach op haar gezicht.