Merel en Jessie vinden het lastig om met elkaar te praten over gevoelens. Merel wil toch een poging wagen om uit te leggen waarom het zo zwaar voor haar is. Wanneer zij en Jessie elkaar buiten tegen komen, lijkt het alleen alsof Jessie kortaf is tegen haar ondanks dat Merel toegeeft dat het aan haar ligt. Dan ligt het bij mij. Volgens mij luister je niet merkt Merel op. Ga maar door. Je zegt alleen dat je je niet fijn voelt. Oké reageert Jessie op zijn beurt. Ach, houd toch f*cking op. Jij begrijpt me gewoon niet benadrukt Merel. Nee, ik begrijp je ook niet antwoordt Jessie. Ik voel toch ook dingen zegt Merel en Jessie vindt het maar onredelijk. Je zegt dat mijn gevoel onredelijk is? vraagt Merel door.  Ja en onnodig antwoordt Jessie. Waar komt je gevoel vandaan?  Nou, nu hoef ik het er niet meer over te hebben. Vooral op deze manier niet benadrukt Merel vervolgens. Ik wil je beter leren kennen gaat Jessie verder. Nee reageert Merel. De eerste keer dat je daarnaar vroeg was twee of drie dagen geleden. Tja… zegt Jessie.  Ik wilde je foto’s laten zien en dan lig je al op bed en je vraagt niet door gaat Merel verder. Dat is toch logisch? antwoordt Jessie. Je kapt het af. Tja, nou… Sorry. Het enige wat ik van je vraag is begrip vertelt Merel. Maar jij legt het bij anderen neer merkt Jessie op. Merel vindt dat Jessie eens op moet houden over anderen. Dan weet ik ook niks meer te zeggen zegt Jessie en loopt weg. Wat doe je? Waarom loop je nou weer weg? vraagt Merel. Laat anders maar voegt ze eraan toe. Nee, ik dacht dat we klaar waren. Het viel stil laat Jessie weten. Merel besluit ook om weg te lopen en zich op te sluiten in het sanitairgebouw. Dit valt Jessie op en daarom gaat hij direct achter haar aan. Ik word zo misselijk van haar mompelt hij over het terrein. Wat moet ik hiermee? Wordt vervolgd?