Dylan heeft te horen gekregen dat hij Utopia 2 moet verlaten en naar huis moet. Samen met Mylène en Brandon loopt hij naar de caravan. Even een laatste check of ik wel alles heb ingepakt zegt hij. Brandon helpt hem en ze zetten samen zijn kist voor de poort. Alle bewoners komen weer bij elkaar. Ja, jongens. Ik heb hier 7,5 maand gezeten begint Dylan. Het is een leuke, lastige en mooie tijd geweest. Ik heb veel leuke dingen meegemaakt. Ook minder leuke dingen maar dat hoort erbij. Met mijn vrouwtje hier gezeten, een tattoo shop opgezet. Ik was hier om haar droom waar te maken. We gaan buiten gewoon weer leuk door voegt hij eraan toe. Tijdens zijn speech veegt Hiske een paar tranen weg. Ook Mylène begint te huilen. Ik heb van jullie allemaal genoten. Van de één wat meer dan van de ander vervolgt Dylan zijn verhaal. De andere bewoners beginnen te lachen. Één voor één omhelzen ze hem. Dylan steekt voor het laatst zijn hand omhoog en stapt dan de poort uit. Brandon kijkt verdrietig naar beneden. Dylan heeft de mini samenleving voorgoed verlaten.