Er staat een bezoeker voor de deur en ze wordt ontvangen door Mariska. Mariska heeft haar namelijk uitgenodigd om te spreken over dementie. Ze wil graag meer aandacht voor dementie en de gevolgen daarvan. Daarom heeft ze ook de nieuwe Utopia sleutelhangers gemaakt, waarvan een deel naar de Hersenstichting gaat. Alle bewoners worden bij elkaar geroepen en de lezing begint. Mariska wil graag iets vertellen maar kan dit zelf niet, ze heeft een brief gemaakt die Alexandra voorleest. Mariska is erg emotioneel en de tranen stromen over haar wangen. Na het verhaal neemt de spreker het over. Ze vindt het erg mooi en goed wat Mariska heeft geschreven, en bedankt haar en Alexandra voor het voordragen. De bezoeker legt vervolgens uit hoe dementie werkt. Iedereen luistert en stelt actief vragen. De spreker rond het langzaam af en vertelt nog over hoe je de klachten kunt verminderen. Ze geeft aan dat als je iets herkenbaars hebt, je mogelijk meer dingen kan herkennen. Mariska haakt in en zegt dat ze daarom voor iedereen een Utopia sleutelhangertje heeft. Ze krijgt positieve reacties en de lezing is afgelopen.