Gerrit heeft afgelopen avond een discussie met Merel gehad en Jessie kwam erbij om het voor Merel op te nemen. Nu probeert Jessie een gesprek met Gerrit aan te knopen om te vragen wat er aan de hand is. Jes, ik heb er nu geen zin in zegt Gerrit. Jessie probeert het gesprek alsnog te voeren. Ik heb een gesprek met Merel, jij haakt erin. Volgens mij is het helemaal niet jouw business. Nogmaals, Merel kan ook prima haar eigen woordje voeren reageert Gerrit. Jessie vindt op zijn beurt dat Gerrit veranderd is en snapt dat niet, één van de dingen die hij gek vindt is dat Gerrit mensen aanspreekt op het werk. Nu sta je spontaan dingen schoon te maken, dat is te gek voor woorden gaat Jessie verder. De discussie gaat nog even door. Bemoei je met je eigen zaken zegt Gerrit dan. Dan ben ik een bemoeial, maar ik ben in ieder geval nog wel mezelf reageert Jessie. Je hebt echt één of andere maffe gedaantewisseling. De twee lijken het niet eens met elkaar te worden. Als Jessie een beetje aan het lachen gaat lijkt dat bij Gerrit in het verkeerde keelgat te schieten. Zit je me weer uit te lachen hè? reageert Gerrit ogenschijnlijk geïrriteerd. Gozer, als je een grote bek tegen me hebt dan mag je dat nu zeggen voegt hij eraan toe. Hoef je me niet uit te lachen, wie denk je wel niet dat je bent, gek? Gerrit uit zijn irritatie dat in zijn optiek Jessie zijn eigen gedachtegang altijd als de juiste ziet. Jessie geeft aan vooral verbaasd te zijn over dat Gerrit in zijn ogen veranderd is. Waarom doe je wat je nooit hebt gedaan? Gerrit beweert dat Jessie zelf ook veranderd is, maar lijkt geen duidelijk antwoord te geven.