Afgelopen avond komt iedereen samen in het huisje van Mariska, Gerrit en Hiske. Ze praten na over de nominaties en het vertrek van Jessie. Merel is ondertussen nog altijd in de silo. Terwijl de tranen over haar gezicht lopen, pakt ze pakketjes in. Denken jullie dat ze het aan zagen komen vraagt Mylène aan de rest. Mariska denkt van wel. Zij heeft namelijk al van tevoren aangegeven wie haar positieve stem zou krijgen. Mylène vindt het wel jammer dat Jessie nu niet het nummer voor Cees heeft kunnen opnemen. Daar is de rest het ook wel mee eens. Ze beginnen daarna lachend anekdotes aan elkaar te vertellen over hun eerste weken in Utopia 2. Onder luid gelach vertelt Mylène dat ze Mariska eerst niet eens mocht. Nu vindt ze haar juist heel erg aardig.

In de tussentijd is Merel zich klaar gaan maken voor haar eerste nacht zonder Jessie. Ze pakt de grote kartonnen uitsnede van hem onder haar arm vast en wandelt de silo uit. Ze legt de kartonnen versie van Jessie naast haar in bed. Ook de grote teddybeer krijgt een plekje. Ze pakt haar vlogcamera erbij en begint haar hart te luchten. Ze vertelt wat er allemaal is gebeurd vandaag. Ik werd al wakker met buikpijn vanochtend vertelt ze. Ik wist dat er iets vervelends ging gebeuren. Zodra ze bij het vertrek van Jessie komt, lopen de tranen weer over haar gezicht. Ik wil niet huilen zegt ze snikkend. Gelukkig is er morgen een nieuwe eliminatieronde, dus dat ze me ook wel kunnen afleiden voegt ze daaraan toe. Ze draait zich vervolgens om en gaat liggen. Doei liefie, love you zegt ze tegen de foto van Jessie.