Patrick is 41 jaar timmerman en zwerft met zijn rugzak door Nederland. Hij is acht jaar geleden gescheiden en hij heeft drie zoons die hij weinig ziet. Vier maanden geleden besloot hij zijn hoofd helemaal leeg te maken, zijn fiets te pakken en te gaan zwerven. Hij leeft nu van donaties, klusjes voor anderen en van wat hij vindt op straat. Dat hij leeft van afval van anderen, vindt hij niet altijd gemakkelijk, omdat dit niet past in de huidige samenleving. Dat er in Utopia niets met de werkplaats wordt gedaan kan Patrick niet aanzien. Hij wil deze plek nieuw leven in blazen en laten zien wat er allemaal mogelijk is met de materialen die de inwoners ingekocht hebben. In Utopia wil Patrick kinderspeelgoed aan de man brengen. Dit speelgoed heeft hij zelf ontworpen en is daarom nog niet op de markt. Het is een treintraject wat magnetisch aan elkaar gelinkt is, waar jong en oud plezier aan kunnen beleven.